
3 сакавіка, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Разуменне агульных выклікаў і агульнага гістарычнага лёсу падштурхоўвае Мінск і Маскву да далейшага збліжэння ў сферы абароны і бяспекі. Такім меркаваннем з газетай "СБ. Беларусь сегодня" падзяліўся дырэктар інфармацыйна-асветнай установы "Актуальная канцэпцыя", член навукова-экспертнай групы пры Дзяржсакратарыяце Савета бяспекі Аляксандр Шпакоўскі, паведамляе БЕЛТА.
"Відавочна, што па выніках перагавораў кіраўнікоў дзяржаў у Сочы прыняты важныя рашэнні па далейшым збліжэнні Беларусі і Расіі ў ваенна-палітычнай сферы. Бакі прадаўжаюць падрыхтоўку да правядзення сумесных вучэнняў "Захад-2021", чакаецца паступленне на ўзбраенне беларускай арміі найноўшых узораў расійскай ваеннай тэхнікі. У прыватнасці, размова ідзе пра комплексы ППА С-400 і "Панцыр-С", другую партыю знішчальнікаў Су-30СМ і шматфункцыянальныя ўдарныя верталёты Мі-35, - расказаў аналітык. - Акрамя таго, усяго праз некалькі дзён пасля вяртання Аляксандра Лукашэнкі з Сочы старшыня Дзяржкамваенпрама Дзмітрый Пантус заявіў аб стварэнні ракеты для РСЗА "Паланэз" беларускай вытворчасці, выпрабаванні якой пройдуць "у бліжэйшы час на тэрыторыі адной з суседніх дзяржаў". Можна меркаваць, што гэтай суседняй дзяржавай стане саюзная Расійская Федэрацыя, якая мае ў распараджэнні адпаведныя палігоны".
Паводле слоў Аляксандра Шпакоўскага, ваенны саюз Расіі і Беларусі ўваходзіць у лік прыярытэтаў для дзвюх краін і мае ключавое значэнне ў плане забеспячэння абароны і бяспекі. Так званы беларускі балкон дэ-факта не дазваляе замкнуцца санацыйнаму кардону, ланцугу дзяржаў з антырасійскай пазіцыяй, што ўваходзяць у Люблінскі трохкутнік у складзе Польшчы, Літвы, Украіны.
"У ваенна-стратэгічным плане мінулагодні мяцеж у Беларусі якраз і быў накіраваны на ліквідацыю "балкона" ў выглядзе нашай краіны, якая выступае ў якасці адзінага саюзніка Расіі ў Еўропе. Пераўтварэнне Люблінскага трохкутніка ў квадрат дазволіла б ЗША завяршыць акружэнне Расіі з Захаду падкантрольнымі дзяржавамі- сатэлітамі. Разуменне агульных выклікаў і агульнага гістарычнага лёсу падштурхоўвае Мінск і Маскву да далейшага збліжэння ў сферы абароны і бяспекі. Пры гэтым ад аператыўнасці і эфектыўнасці прымаемых мер залежыць непасрэдна будучыня двух народаў, - падкрэсліў эксперт. - За негатыўнымі прыкладамі далёка хадзіць не трэба: дастаткова зірнуць на становішча Украіны, Малдовы, Грузіі, лакальныя канфлікты на постсавецкай прасторы альбо на лёс рускамоўных жыхароў Прыбалтыкі. Разам з тым гісторыя вучыць, што гэта далёка не першы "паход на Усход", які перажываюць нашы народы. У папярэднія стагоддзі менавіта адзінства было галоўным фактарам перамогі над знешняй агрэсіяй, і такія вопытныя палітыкі, як Аляксандр Лукашэнка і Уладзімір Пуцін, проста не могуць гэтага не ведаць".-0-