Змяненні ў закон аб СМІ робяць яго больш збалансаваным і набліжаным да патрэб беларускага грамадства. Такое меркаванне карэспандэнту БЕЛТА выказаў старшыня Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў па правах чалавека, нацыянальных адносінах і сродках масавай інфармацыі Андрэй Навумовіч.
Парламентарый падкрэсліў, што "папраўкі збалансуюць закон, ён стане больш прагрэсіўным і адаптаваным да патрэб грамадства". Андрэй Навумовіч адзначыў, што грамадзян і асабіста яго таксама хвалюе пытанне інфармацыйнай бяспекі. "На гэта адназначна трэба звяртаць увагу: якая інфармацыя павінна праходзіць, а якая не", - сказаў ён.
У законапраекце ўлічаны міжнародны вопыт. Не застануцца без увагі таксама прапановы і заўвагі, якіх у профільнай камісіі чакаюць ад зацікаўленых дзяржорганаў, грамадскіх аб'яднанняў і СМІ, якім быў накіраваны дакумент.
Як паведамлялася, у законапраекце прадугледжаны шэраг важных новаўвядзенняў, якія дапамогуць павысіць узровень абароненасці ад негатыўнага ўплыву інтэрнэту. Так, асобна прапісана забарона на распаўсюджванне інфармацыі, якая прапагандуе самагубства, падахвочвае да яго. Немалая частка новаўвядзенняў прысвечана абароне дзяцей.
Прапануецца таксама ўвесці ідэнтыфікацыю карыстальнікаў інтэрнэт-рэсурсаў. Гэта дасць магчымасць абараніць уладальнікаў сеткавых выданняў, рызыкуючых быць прыцягнутым да адказнасці за размяшчэнне на іх старонках паклёпу або іншай незаконнай інфармацыі. Акрамя таго, у дакуменце ўлічаны іх патрабаванні прыраўнаваць супрацоўнікаў такіх рэсурсаў да журналістаў традыцыйных СМІ.
Да сеткавых выданняў, згодна з законапраектам, будуць адносіцца інтэрнэт-рэсурсы, якія прайшлі добраахвотную дзяржаўную рэгістрацыю ў Міністэрстве інфармацыі. Уладальнік зможа наймаць на работу журналістаў, якія атрымаюць тыя ж правы, што і супрацоўнікі традыцыйных СМІ. Няма і абмежаванняў на работу сайтаў і парталаў, якія не пажадаюць рэгістравацца. Але ў гэтым выпадку статусам СМІ яны валодаць не змогуць, а іх супрацоўнікі адпаведна не будуць з'яўляцца журналістамі. Распрацоўшчыкі дакумента ўлічылі сусветную тэндэнцыю: бурнае развіццё інфармацыйных тэхналогій апярэджвае аператыўнасць заканадаўцаў, з-за чаго дзейнасць сеткавых рэсурсаў нярэдка пачынае ісці ўразрэз з грамадскімі інтарэсамі. Яны нясуць у масы такую ж інфармацыю, як і традыцыйныя газеты, радыё або тэлебачанне. Пры гэтым звычайныя СМІ ў адрозненне ад калег з сеткавых выданняў дзейнічаюць у рамках дакладна акрэсленага прававога поля, што прадугледжвае не толькі права на асвятленне тых ці іншых падзей, але і пэўную сацыяльную адказнасць, напрыклад, за дакладнасць распаўсюджаных звестак. Гэты дысбаланс і імкнуцца ўстараніць у Беларусі.
